Lambertus Josephus Cornelis van Dalsum ∗Amsterdam 29/04 1811- †Amsterdam 16/03 1895, hij huwde te Haarlem op 11/11 1840, Sophia Elisabeth van der Eijnde ∗Haarlem 11/08 1816 – †Amsterdam 16/03 1895.
(Sophia is de dochter van Daniël van den Eijnde *1786 – †1830 en van Catharina Florentina Dietrich *1787 – †1857)
(toevoegingen van Sanne van den Eijnde)
zij hebben een zoon:
Hendrik Lambertus van Dalsum ∗Haarlem ±1852 – †Java 18… Hij huwt te Haarlem op 13/05 1880 met Helena Hendrika Visscher ∗Haarlem ±1851 – †Amsterdam 28/06 1889. (dochter van Joannes Henricus Visscher en Maria Keesen)
Zij krijgen 7 kinderen van wie Albert de jongste is.
- Hendrik Lambertus ∗Heemstede 13/03 1881.
- Johanna Leonarda ∗ 1883.
- Johannes Marinus * 1885.
- Dorothea Louisa ∗ 1886.
- .Antonius Fransiscus *1887 – 1945.
- Albert Wilhelmus ∗Nieuwer-Amstel 04/01 1889- †Eenigenburg 25/10 1971.
artikel Albert van Dalsum april 2017 Schager Weekblad |
|
Wat werk van Albert in en rond zijn woning 1965/1968 |
|
|
1965/66 ’t Hoogt |
’t Hoogt met hooiklamp 1965/66 |
|
|
1965/66 Winter in Eenigenburg |
165/68 De rietdekker. |
|
|
1966 Stolpboerderij |
1966 Fuchsia’s |
|
|
Do in de tuin 1966/1968 |
uitzicht uit raam met begonia 1966 |
Ro Mogendorff, tweelingzus van Do van Dalsum-Mogendorff, was een buitengewoon mens, een groot kunstenaar en bevriend met zeer veel kunstenaars van haar generatie. Uit de vele verhalen en anekdotes, bijvoorbeeld de Kronkels van Carmiggelt, komt ze naar voren als een klein fragiel vrouwtje met een zwakke gezondheid, dat prachtig tekende, een groot hart had, mooi van lelijkheid en recht voor zijn raap was en een onverwoestbare joodse humor had. Dat beeld is volstrekt juist, maar Ro Mogendorff was meer dan dat. Ze was uiterst serieus in haar vak. Ze was muzikaal en verbaal zeer begaafd. En ze was Joods. Het jodendom en de Jodenvervolging hadden een belangrijke plaats in haar leven.
Al tijdens haar studie wordt Ro Mogendorff onderscheiden wegens haar grote talent. Haar tekeningen worden op één lijn gesteld met die van Rembrandt en de klassieke Chinese en Japanse meesters. Met haar penseel en Chinese inkt techniek is ze enig in de Europese tekenkunst. Ro Mogendorff verkeerde in de kunstenaarskring van J.F.S. Esser en Rein Harrenstein. Ze was bevriend en correspondeerde met schilders, beeldhouwers, musici, schrijvers, acteurs, fotografen en dansers, onder anderen Marius van Beek, Johan Bendien, Lood van Bennekom, Mop van Bruggen, Fred Carasso, Simon Carmiggelt, Paul Citroen, Albert van Dalsum, Raden Mas Djodjana, Piet en Dora Esser, Abel Hertzberg, Wim en Maria Hofker, Jo Juda, Boris Kowadlo, Jef Last, Bert Nienhuis, Charlotte van Pallandt, Theresia van der Pant, Paul Storm, Edgard Tytgat, Coba Ritsema, Charles Roelofsz, Marjo Tal, Kees Verwey, Aat Veldhoen, Peter Vos, Charles Wentinck, Jobs Wertheim en Willem Witsen. Met portretten die kunstenaars van haar maakten, is een tentoonstelling te vullen. |
|
Dit werk is van Ro Mogendorff, (1965)
(24,1 cm X 32,0 cm, zwart krijt op papier)
De inmiddels vervallen, stolp op het Hoogt,
toentertijd van Rein de Groot en Bets Filmer.
(Ro’s verhaal, zie hieronder) |
In al zijn schijnbare eenvoud, een prachtige en ontroerende tekening. De schuur is iemand, een persoonlijkheid met een eigen geschiedenis. Hij is verweerd onder stormen en regen. In al die jaren is hij mee gaan golven met het landschap er omheen. Dat is kenmerkend voor Ro: ze gaf net als van Gogh het leven aan oude, verweerde, afgeschreven dingen.
(Rijksacademie van Beeldende Kunsten, Amsterdam 1970) |
beschrijving tekening van Ro:
De schuur was de vervallen stolpboerderij van Rein, die op de terp in Eenigenburg stond, het Noord-Hollandse dorpje waar Albert en Do van Dalsum woonden. Rein was een vrijbuiter. Bijna elke dag fietste hij door weer en wind met zijn geweer over de schouder en zijn hondje hollend ernaast over de oude West-Friese Zeedijk, op jacht naar hazen. |
Die keren dat Ro bij haar zus en zwager in Eenigenburg was, zat ze vaak met haar schilder- en tekenattributen, langs de kant van de weg te tekenen/schilderen. evenals Albert van Dalsum zelf. Klompjes, struik boerenkool, de gewone onderwerpen werden op papier/doek gezet. Wij, Eenigenburgers, zagen hen vaak zitten met hun schildersezel en verdere benodigdheden. |